Paltarları illərlə yuyulmayan dahi usta

Mikelancelo Buonarroti, Renessans dövrünün dahi nümayəndəsi olaraq dünyaya əbədi sənət əsərləri buraxdı. Lakin onun şəxsi həyatı, dövrünün bir çox digər şəxsiyyətlərinin yaşadığı lüks və rahatlıqdan çox uzaq idi. Mikelancelonun həyatına aid ən maraqlı xüsusiyyətlərdən biri, onun gündəlik həyatda heyrətamiz dərəcədə sadə və ehtiyac hissindən uzaq olmasıdır.

Böyük ustaya aid əfsanələr deyir ki, o, illərlə eyni paltarı geyərdi və hətta ayaqqabıları ilə yatardı. Müasirlərinin xatirələrində qeyd olunur ki, Mikelancelo xarici görkəminə heç vaxt əhəmiyyət verməyib. O, geyimlərini, hətta onlar parçalana bilməyincə dəyişməzdi, nadir hallarda yuyunur və iş geyimində yatardı. Bir gün xidmətçiləri onu ayaqqabılarından çıxarmağa razı salanda, ayaqqabılarının içində dəri parçaları qalmışdı.



Bunun səbəbi, Mikelancelonun işə olan bağlılığında gizlidir. Onun üçün sənət yalnız bir məşğuliyyət deyildi, bir missiya idi. O, qida, yuxu və şəxsi gigiyenaya tamamilə laqeyd qalaraq saatlarla işləyərdi. Bütün diqqəti, marmora, freskalara və layihələrə yönəlirdi.

Bundan əlavə, Mikelancelo sadə və təvazökar bir insan idi. Onu nə dəbli paltarlar, nə də Medici sarayının möhtəşəm şənlikləri maraqlandırırdı. O, təkliyi və sadəliyi üstün tuturdu, həyatının mənasını işində tapırdı.

Bu yanaşma, onun şedevr əsərlər yaratmasına mane olmadı. Mikelancelonun həyatı, «Harada zəhmət varsa, orada ləyaqət də var» deyimini təsdiq edən bir nümunədir.