Ayrılıq özü də dərs olur hərdən

Münasibətlərin sona çatması həyatın ən çətin mərhələlərindən biridir. Emosional intensivliyinə görə, ayrılıq çox vaxt yaxın bir insanın itirilməsi ilə əlaqələndirilir. Bu proses tez-tez ağrı, çaşqınlıq, günahkarlıq hissi və sabitlik hissinin itirilməsi ilə müşayiət olunur.

Çox vaxt, bu prosesi asanlaşdırmaq üçün, bizim psixoloji müdafiələrimiz işə düşür və biz hisslərimizi dondururuq, bəzən isə vəziyyəti dəyərsizləşdirir və ya gözəlləşdiririk — bu müvəqqəti "anesteziya"dır.



Lakin, bu hisslərin əhəmiyyətini qəbul etməyi və yenə də onlarla üzləşməyi öyrənmək vacibdir.

Belə adlandırılan "şüurluluq dövrü" bizə özümüzə baxmağı, hisslərimizi və ehtiyaclarımızı anlamağı öyrədir. Bu, ayrılıqlara da aiddir. Münasibətlərin sona çatmasını yalnız ağrılı deyil, həm də transformasiyalı bir prosesə çevirmək mümkündür, hansı ki, bu, inkişaf etməyə və gələcəkdə daha sağlam əlaqələr qurmağa kömək edəcək.

Ağrını qəbul edin və özünüzə zaman verin

Başlamağınız lazım olan ilk şey: çətin bir həyat mərhələsini keçdiyinizi qəbul etməkdir. Ayrılıq sizi dağıdılmış hiss etdirə bilər və bu, tamamilə normaldır. Ağrını "keçmək" və ya görməməzlikdən gəlmək mümkün deyil, necə ki, yara sağalmasını sürətləndirmək də mümkün deyil. Hisslərinizi yaşamağa icazə verməyə çalışın, onlar nə olursa olsun: kədər, qəzəb, qorxu və ya təklik.

Ağrı — zəifliyinizin göstəricisi deyil, əhəmiyyətli olanı itirməyə qarşı təbii reaksiyadır.

Yadda saxlayın: dərhal minnətdar olmağa məcbur deyilsiniz

Müasir mədəniyyət çox vaxt münasibətləri hər iki tərəfə minnətdarlıq hissi ilə bitirmək, birgə təcrübəyə və əlaqələrdən alınan dərslərə təşəkkür etmək lazım olduğu fikrini irəli sürür. Lakin qəzəb və inciklik — ilk mərhələlərdə daha dürüst hisslərdir.



Lazımdırsa özünüzə qəzəblənməyə icazə verin. Qəzəb — özünüzü qorumağa kömək edən təbii bir reaksiyadır və münasibətlərdə nəyin sizə uyğun gəlmədiyini anlamağa imkan verir. Necə də olsa, məhz bu cür vəziyyətlərdə qəzəbi yaşamaq vasitəsilə sağalırıq. Minnətdarlığa keçmək gözəl görünə bilər, amma realda bu, hisslərinizi boğma riskini daşıyır və özünüzlə əlaqəni uzun müddətə itirməyinizə səbəb ola bilər. Nəticə etibarilə, ayrılıqdan sonra belə uzun müddət keçsə də, yeni duyğu təcrübələrinə qapalı qalmağınız mümkündür.

Minnətdarlıq və qəbul etmə sonradan gələcək, hazır olduğunuzda, lakin bunları vicdan və ya "kifayət qədər şüurlu olmadığınızı" göstərmək qorxusuyla sürətləndirməməlisiniz.



Qeyri-müəyyənliyi aradan qaldırın

Bitməmişlik — ən güclü emosional ağrı mənbələrindən biridir. Soruşulmamış suallar, söylənilməmiş qəzəblər uzun müddət sizinlə qalaraq sizi keçmişə bağlaya bilər.

Söylənilməmişləri dilə gətirməyə çalışın. Əlbəttə, bu, təhlükəsiz və hörmətli bir formada baş verməlidir. Hər zaman birbaşa tərəfdaşınıza müraciət etmək imkanı olmayıb, ona görə də hisslərinizi boşaltmaq üçün bir məktub yaza bilərsiniz və ya yaxınlarınıza sizin hekayənizi lazım olduğu qədər dinləmək üçün müraciət edə bilərsiniz. Sizin tərəfinizdən aydınlıq gətirməyə çalışmaq vacibdir. Bu, emosional qapını bağlamağınıza kömək edəcək.

Ailə xaricində dəstək axtarın

Əgər tərəfdaşınız bu müddət ərzində həyatınızdakı əsas və yeganə dəstək olubsa, əlaqələri bitirmək daha çətindir.

Sabitlik hissini itirməmək üçün yeni dəstək mənbələri axtarmaq vacibdir: bu dostlar, ailə, hobbilər, peşə fəaliyyəti ola bilər. Əgər bu barədə heç bir gücünüzün qalmadığını hiss edirsinizsə, kömək üçün yaxınlarınıza, psixoloqa və ya dəstək qruplarına müraciət etməkdən çəkinməyin.

Yardım istəməkdən qorxmayın. Bu zəiflik əlaməti deyil, çətinliklərlə başa çıxmanın sağlam yoludur. Uğursuzluğunuzu qəbul edin: bu əlaqələrə çox şey sərf etdiniz, amma alınmadı — bəzən belə olur. Ətrafınızdakı insanlar bu çətin mərhələdən keçməyinizə kömək edəcək mühüm resurs ola bilər.

5. Özünüzü günahlandırmayın

Çoxları əlaqənin bitməsini yaşayarkən özlərini günahlandırmağa başlayır: «Nəysə düzgün etmədim», «Daha çox çalışa bilərdim», «Yaxşı deyiləm». Belə fikirlər dağıdıcıdır və irəliləməyinizə mane olur.

Münasibətin sonu yalnız bitiş deyil, həm də yeni başlanğıc üçün fürsətdir. Emosiyalar sakitləşdikdən sonra özünüzə aşağıdakı sualları verin:

Bu əlaqədə məni nələr narahat edirdi?

Hər hansı bir ehtiyacım qarşılanmadı?

Gələcək əlaqələrdə hansı dəyərləri görmək istəyirəm?

Şüurlu təhlil yalnız özünüzü daha yaxşı anlamağınıza kömək etməklə yanaşı, gələcəkdə neqativ senarilərin təkrarlanmasının qarşısını alacaq. Ayrılıq bir dərsdir, hətta acı olsa belə.

Özünüzə irəliləmək icazə verin

Əlaqəni bitirərkən yalnız tərəfdaşınızı buraxmaq deyil, özünüzü də geri almaq vacibdir. Əlaqələrdən nəyi özünüzlə götürmək istədiyinizi düşünün (məsələn, təcrübə, şəxsiyyət inkişafı, öz istəklərinizi anlamaq) və nələri keçmişdə saxlamağınız yaxşı olar.

Yeni həyat dərhal başlamır və bunda qorxulacaq heç nə yoxdur. Özünüzü tələsdirməyin, daxili tarazlığı bərpa etmək üçün kifayət qədər zaman ayırın.

Əlaqənin bitməsi mədəniyyəti soyuq və sürətli «sağol» deyil, öz emosiyalarınızı və təcrübələrinizi şüurlu şəkildə qəbul etməyi öyrədir. Özünüzə hiss etməyə, qəzəblənməyə, ağlamağa, kömək axtarmağa və hətta səhv etməyə icazə verin. Şüurlu əlaqə bitməsi yalnız vacib bir şeyin sonu deyil, həm də özünüzlə və ətrafınızdakı insanlarla daha dərin bir əlaqənin başlanğıcı ola bilər.


Səidə