Çips və dondurma narkotik kimi asılılıq yaradır

Sən də bəzən “bir az çips yeyim” deyib, paketin dibinə qədər getmisən? Və ya bir qaşıq dondurma deyib, sonra qutunun yarısının yox olduğunu görmüsən? 😅 Bu sadəcə iştaha deyil – beyindəki “mükafat sistemi”nin oyunudur.

Elmi araşdırmalara görə, şəkərli və yüksək yağlı qidalar beyində dopamin adlı xoşbəxtlik hormonunu ifraz edir. Və bu o qədər sürətli baş verir ki, nəticədə beyin həmin qidaya təkrar-təkrar qayıtmaq istəyir. Tıpkı bəzi narkotik maddələrin yaratdığı təsir kimi!

🔸 Çips – yüksək duz, yağ və xırıltı effekti = beyində "zövq partlaması"
🔸 Dondurma – şəkər + kremli tekstura + sərinlik = duyğusal rahatlıq siqnalı
🔸 Şirniyyat – ani enerji + dopamin sıçrayışı = sürətli mükafat

Bu qidalar bədəni deyil, emosiyaları doyurur. Və əgər stressliyiksə, darıxırıqsa və ya sadəcə özümüzü xoşbəxt hiss etmək istəyiriksə, beynimiz bizi bu qidalara tərəf çəkir.

🧠 Amma problem ondadır ki, beyin bu dadlı mükafata öyrəşdikcə, doymur – daha çox istəyir. Bu isə fiziki və psixoloji asılılığa çevrilə bilər.