Uşaqların "etiketlənməsi" onların psixologiyasını formalaşdırır

Tənbəl", "ərköyün", "qorxaq", "hiperaktiv", "yaramaz"...

Ulusum.az zənər verir ki, uşaqları etiketləmək onların davranışlarını, şəxsiyyət xüsusiyyətlərini və ya performanslarını müəyyən söz və ya ifadələrlə təsvir etməklə təsnif etmək deməkdir.

Bəs, davamlı olaraq tənbəl olduğu deyilən uşağın uğur qazanması mümkündürmü? Yoxsa qorxaq olduğuna əmin olan uşaqdan cəsarətli davranış gözləmək olar?
Etiketləmə uşaqlıqdan başlayır və gənc yetkinliyə qədər uzanır. Etiketləmə hətta böyüklər arasında da tez-tez müşahidə olunur. Bununla belə, etiketləmənin müsbət və mənfi təsirləri ən çox erkən uşaqlıq dövründə özünü göstərir. Uşaqları təsvir etmək üçün istifadə edilən mənfi epitetlər onların şəxsiyyətinin inkişafında böyük rol oynayır.

Bəs mənfi etiketlər uşaqların inkişafına necə təsir edir? Effektləri müsbət etiketləməklə geri qaytarmaq mümkündürmü? Müsbət etiketləməni necə etmək olar?

Psixoloqlar hesab edir ki, etiketləmə bir çox psixoloji problemdən sürətlə təsirlənən bir vəziyyətdir. Məsələn, xroniki xəstəlikləri olan uşaqlara “xəstə” damğası vurulduqda, onlar həmyaşıdları tərəfindən kənarlaşdırıla bilər və bu, uşaqlarda emosional reaksiyalar göstərməsinə səbəb ola bilər. “Sadəcə “fərqli” hiss etdirilməsi uşaqlara pis təsir göstərə bilər.
Bu baxımdan, uşaqlara
"Çox korlanmışsan."

“Sən dəcəlsən, heç vaxt özünü apara bilmirsən”.

"Sizin heç bir faydanız yoxdur."

"Sən çox qorxaqsan."

"Heç vaxt uğur qazana bilməzsən, boş yerə çalışırsan."

“O, çox aktivdir, beş dəqiqə bir yerdə oturmayacaq”.

"Hər şeyi məhv etdin!"
Bu kimi ifadələri işlətmək olmaz.
Aymirə Ağamirova