“Yenə o bağ olaydı” deyə həsrətlə yaşadıqca, Müşfiq unudulmaz...

Bu gün – 5 iyun, qəlbi poeziya ilə döyünən milyonların unuda bilmədiyi bir adın doğum günüdür. 1908-ci ildə Xızıda dünyaya göz açan Mikayıl Müşfiq, Azərbaycan poeziyasına təkcə sözlə deyil, ürəklə yazmağın nə demək olduğunu göstərdi. Onun həyat yolu – zərif bir qəlbin sovet repressiyasının sərt qayalarına çırpılması idi…

İlk şeirini 1926-cı ildə “Bir gün” adı ilə çap etdirən Müşfiq, “Küləklər” kitabıyla poeziyada öz möhürünü qoydu. O, sadəcə şair deyildi – müəllim idi, pedaqoq idi, tərcüməçi idi, ən əsası isə sevən bir ürək idi. Onun “Oxu, tar” səslənişi bu gün də sanki minlərlə səsi dalğalandırır.

Mikayıl Müşfiq təkcə lirik deyildi – onun misralarında inam, həsrət, üsyan və sevgi bir aradaydı. Təəssüf ki, bu parlaq səs 1938-ci ilin 6 yanvarında amansızcasına susduruldu. Amma yaddaşımızda susmadı, əksinə – zaman keçdikcə daha da aydın eşidildi...

Bu gün Bakıda onun adına küçələr, məktəblər var, yaşadığı binada xatirə lövhəsi, qəlblərdə isə unudulmaz şeirləri. Və hər dəfə “Yenə o bağ olaydı” deyəndə – biz Müşfiqin qayıtdığını hiss edirik.

Ulusum.az